Puccinellia maritima; het gewone kweldergras wordt gekenmerkt door graspollen van waaruit lange, over de grond kruipende stelen groeien. Deze wortelen op de knopen. De bloeiwijze trekt zich samen langs de hoofdsteel bij rijping. Dit onderscheidt het van de andere algemene kweldergrassoort, het bleek kweldergras (P. distans ssp. borealis) die in eerste instantie zijn lagere bloeitakjes veel meer laat uitspreidt en later zelfs naar beneden laat zakken.
Het gewoon kweldergras komt algemeen voor langs zandige en grindkusten. Het heeft alkalische en/of brakke omstandigheden nodig.
De wetenschappelijke naamgeving van Puccinellia soorten op IJsland is nogal ingewikkeld. Er zijn twee typen kweldergrassen, te weten het "maritima" type (hierboven beschreven) en het "distans" type. In de populaire veldgids "Flowering Plants and Ferns of Iceland" van Hörður Kristinsson (3e ed) worden zij genoemd P. capillaris (voor de "distans" type) en P. coarctata (voor de "maritima" type). P. capillaris is een oude synoniem van P. distans ssp borealis (in Nl/Be bekend als bleek kweldergras). Dus daar geen probleem alleen een ongelukkige naamkeus. Bij "coarctata" wordt het nog ingewikkelder. Dit zou dus het "maritima" type moeten zijn. Maar ook deze naam is een oude synoniem van "distans"! In de eerdere editie van genoemde veldgids worden wel simpel de namen P. maritima en P.distans gebruikt (laatste zonder de toevoeging ssp borealis). Om alle verwarring uit de weg te gaan hou ik het op P maritima en P. distans ssp borealis. De andere ondersoort P. distan ssp distans (stomp kweldergras) komt bij mijn weten niet op IJsland voor.
Het is lid van de grassenfamilie (Poaceae,ook wel genoemd de Gramineae).